Iskender Aga, właść. Książę Yahya (ur. 1592, zm. 1622) — najmłodszy syn sułtana Murada III oraz sułtanki Safiye. Zaginął w 1595 r. Zamordowany w 1622 r. Postać półfikcyjna zagrana przez Berka Cankata.
Biografia[]
Wczesne dzieciństwo[]
Książę Yahya urodził się prawdopodobnie w 1592 roku, w Pałacu Topkapi, jako drugi syn sułtanki Safiye. Po śmierci sułtana Murada, na tronie zasiadł starszy brat Yahiyi - Mehmed, który według tradycji musiał zabić pozostałych braci. Safiye, by uratować syna, oddała go Bülbülowi i na pamiątkę zostawiła koszulę. Bülbül zabrał Yahiyę z pałacu i wywiózł zaprzyjaźnionej rodzinie w Austrii, która miała się nim opiekować. Przybrani rodzice, nie znając prawdziwej tożsamości księcia, nadali mu nowe imię Aleksander i co rok otrzymywali środki na utrzymanie chłopca. Po pewnym czasie wysłano wiadomość, że Yahya zmarł z powodu choroby i słuch po nim zaginął.
W drodze do Imperium Osmańskiego[]
Pierwsze spotkanie Aleksandra i Anastazji
Po śmierci swoich przybranych rodziców, Aleksander wyruszył do Imperium Osmańskiego, w poszukiwaniu swojej prawdziwej rodziny. Zaciągnął się do pułku janczarów jako rekrut. W drodze do Edirne spotkał porwaną przez korsarzy Anastazję. Chłopak zakochał się w dziewczynie i poprzysiągł jej pomoc w ucieczce.
W służbie Ahmeda I[]
Ośmieszony Ahmed
W 1603 r. zamieszkał w korpusie janczarów, gdzie przyjął imię Iskender (austr. Aleksander). Podczas jednej z wizyt w koszarach, sułtan Ahmed I wybrał go na swojego przeciwnika w pojedynku. Chłopak pokonał władcę, ośmieszając go tym samym na oczach janczarów. Iskender został zamknięty w lochu, gdzie miał czekać na wyrok.
Kiedy w końcu młody padyszach wezwał go do siebie, okazało się, że postanowił uczynić chłopaka swoim towarzyszem. Zaczęli spotykać się w tajemniczym ogrodzie, by ćwiczyć walkę wręcz. Podczas jednej z wizyt w Topkapi, Iskender po raz kolejny spotkał Anastazję. Dziewczyna nalegała, by chłopak pomógł jej w ucieczce z pałacu.
Iskender przyprowadzony do korpusu przez Zulfikara
Nocą Iskender uciekł z korpusu janczarów. W drodze do Topkapi natknął się na uciekającą przed gwałcicielami kobietę. Chłopak stanął w jej obronie jednak został sam ciężko pobity. Z tarapatów wyciągnął go Zulfikar, który akurat tej nocy sprawował patrol na ulicach Konstantynopola. Po tym zdarzeniu Iskender po raz kolejny został zamknięty w więzieniu. Pozostał tam do momentu kiedy to po raz kolejny został wezwany przez sułtana Ahmeda. W ogrodzie znowu spotkał Anastazję, która miała do niego żal o to iż nie zjawił się poprzedniej nocy w umówionym miejscu.
Jakiś czas później Iskender po raz kolejny podjął próbę ucieczki z korpusu. Bez trudności dotarł do tajemniczych drzwi, za którymi czekały Anastazja i Sayeste. Chłopak wyprowadził dziewczyny poza obręb pałacu i polecił im by udały się do portu, gdzie czekać miał na nie statek. Anastazja rozmyśliła się jednak i postanowiła wrócić do Topkapi. Razem z Sayeste udały się w drogę powrotną zostawiając Iskendera samego. Zdruzgotany chłopak powrócił do korpusu janczarów.
W 1604 r. stolicę obiegła wiadomość o chorobie sułtana Ahmeda oraz księcia Mustafy. Iskender wraz z wojskiem oraz poddanymi zgromadzili się przed pałacem Topkapi domagając się zobaczenia padyszacha. Kiedy władca nie pojawił się tłum siłą wdarł się na dziedziniec i podjął próbę szturmu na pałac. Chłopak nie potrafił zrozumieć dlaczego janczarzy nie chcieli bronić pałacu przed zbuntowanymi ludźmi. W ostatniej chwili na dziedziniec wyszła faworyta Ahmeda, która zapewniła buntowników o tym iż padyszach żyje i pojawi się na placu w dniu rozdania żołdu.
Poszukiwanie rodziny[]
Na Uskuda
Po pewnym czasie Iskender zaczął poszukiwania swojej prawdziwej rodziny. Jego jedyną pamiątką była koszula. Lagari polecił mu udać się na Uskurad do Saladina. Mężczyzna zbadał koszulę oraz obiecał odczytać zapisane na niej słowa. Kazał Iskenderowi przyjść powtórnie po piątkowej modlitwie. Tego dnia w siedzibie janczarów panowało zamieszanie. Wojsko oraz rekruci pod przewodnictwem Murada Paszy mieli udać się na wojnę z rozbójnikami celali. Iskenderowi udało się wymknąć z korpusu jednak został zawrócony tuż przed domem Saladina.
Iskender ratujący Kosem i Meleki
Iskender przebywał na polu bitwy aż do 1605 r. W tym czasie został zaprzysiężony do oddziału akindżajów. Po powrocie do Konstantynopola natknął się na bandytów ścigających pewną kobietę i dziecko. Mężczyzna pokonał napastników i pomógł uciec kobiecie, którą okazała się być sułtanka Kosem.
Iskender, jako strażnik Safiye
Po przybyciu do Pałacu Topkapi, sułtan Ahmed okazał mężczyźnie wierność a następnie mianował go osobistym strażnikiem sułtanki Safiye, która przebywała wówczas zamknięta w Wieży Leandra. Iskender został pośrednikiem kobiety w kontaktach z zewnętrznym światem. Mogła ona przyjmować gości tylko i wyłącznie za jego zgodą. Po pewnym czasie okazało się, że sułtanka w jakiś sposób kontaktuje się z Nasuhem. Iskender odkrył, że Pasza wysyła Safiye liściki ukryte w bochnach chleba. Rozkazał Gurbuzowi by dokładniej sprawdzał dostarczany sułtance posiłek. W międzyczasie Iskender po raz kolejny skontaktował się z Saladinem. Krawiec umówił się z młodzieńcem w gospodzie a następnie skontaktował się z Bulbulem. Kiedy Iskender przybył do gospody okazało się, że mężczyzna nie pojawił się w miejscu spotkania. Następnego dnia ludzie Iskendera znaleźli ciało krawca w jego własnym domu a on sam stracił nadzieję na odnalezienie rodziny.
W ok. 1606 r. Iskender towarzyszył sułtanowi Ahmedowi w wyprawie do Edirne. Dostarczył on padyszachowi list wysłany przez sułtankę Kosem. Ahmed zignorował jednak pismo i rozkazał mu przygotować się do polowania na które wybrali się razem z Mehmedem Girajem. Padyszach zniknął w lesie. Iskender i Mehmed znaleźli go walczącego z pewnymi mężczyznami. Po powrocie do pałacu sułtan przeczytał list i rozkazał Iskenderowi sprowadzić Kosem do Edirne. Następnego dnia do obozu padyszacha przybył Zulfikar z informacją o tym, że sułtanka opuściła Pałac Topkapi i udała się do sułtana. Iskender był tym zaskoczony, gdyż kobieta nie pojawiła się w Edirne. Od razu rozpoczęto poszukiwania. Iskender, Ahmed oraz pozostali jego towarzysze znaleźli w lesie Haciego, od którego dowiedzieli się, że Sułtanka Kosem została porwana przez rozbójników. Miejsce jej przebywania szybko zostało znalezione, a Iskender uratował Kosem z rąk bandytów. Podczas walki został jednak ranny. W tym czasie przestał być strażnikiem swojej matki(nie wiedział, że Safiye to jego matka), albowiem na wskutek intrygi z porwaniem i odnalezieniem Kosem Safiye przeniosła się do Starego Pałacu, gdzie została w zamknięciu. Tam dowiedziała się od Bulbula i Humasah, że Iskender jest jej zaginionym synem. Dlatego poprosiła mężczyznę, by od czasu do czasu ją odwiedzał. Ten się zgodził, a Safiye postanowiła czekać, a później posadzić Iskendera na tronie.
Poznanie prawdy[]
Przez następne lata Iskender służył sułtanowi Ahmedowi. Niebawem został jego szambelanem. W tym czasie sułtance Safiye udało się przemycić następcy tronu, Osmanowi nauczyciela Ömera, który był jej człowiekiem. Był przekonany, że Safiye zależy tylko na trosce o księcia Osmana, nie znał jej prawdziwych planów. Wraz z innymi nie wiedział, że Iskender jest synem Safiye. Humasah, która została wdową po Hasanie Paszy i ożeniła się z Zulfikarem Paszą zaczęła często odwiedzać Iskendera, co zaniepokoiło Zulfikara. W ok. 1616 roku zaczął podejrzewać żonę o romans, w wyniku czego kobieta zdradziła mu prawdę. Zulfikar, by odsunąć Iskendera od możliwości działania sułtanki Safiye zaproponował sułtanowi Ahmedowi, by ten odesłał go do dalekiej prowincji, a Humasah się zgodziła. Przeciwna była jednak Safiye i dlatego postanowiła wyjawić Iskenderowi prawdę. Iskender był zaskoczony. Szukał swojej rodziny, ale w życiu nie spodziewałby się, że może należeć do dynastii Osmanów. Miał żal do Safiye i Humasah, że te odkryły prawdę. W tym samym czasie Zulfikar zdradził Kosem kim jest Iskender, a ta początkowo chciała odesłać go daleko, później jednak gdy zobaczyła w jego domu swój portret kazała strażnikom go przyprowadzić przed oblicze sułtana Ahmeda i powiedziała mu prawdę. Ahmed kazał uwięzić Iskendera i zastanowił się nad jego losem. Safiye postanowiła przyjść do niego i błagała go o oszczędzenie syna. W swojej desperacji zaproponowała, że jeśli boi się, że ona chce wykorzystać syna do zdobycia władzy, niech zabije ją (Safiye), a oszczędzi Iskendera. Ten jednak się nie zgodził i wydał Zulfikarowi rozkaz zabicia Iskendera.
Próba przejęcia władzy i śmierć[]
Początkowo Iskender myślał, że jedzie objąć rządy w prowincji. Po drodze został jednak zatrzymany przez Zulfikara, który był wraz z nim i miał wykonać wyrok. Zulfikar z rozkazu sułtana nałożył sznur na szyję Iskendera i zaczął go dusić. W tym momencie szepnął mu jednak na ucho, że nie zabije go, żeby Iskender wstrzymał oddech i żeby odjechał gdzieś daleko i zapomniał kim był. Tak Iskenderowi udało się przeżyć i upozorować swoją śmierć. Początkowo prawdę znał tylko Zulfikar. Safiye opłakiwała syna, oskarżała Humasah o tę stratę. Po śmierci sułtana Ahmeda, gdy sułtanem został Mustafa I, a Halime Valide Sultan poprosiła ją, by ta pozwoliła jej przenieść ciało syna do mauzoleum. Halime odmówiła. Safiye nie poprzestała jednak. Postanowiła bezprawnie odkopać grób syna i wtedy okazało się, że jest on pusty. Gdy wraz z Humasah przyszła do Zulfikara dowiedziała się, że Iskender żyje. W tym czasie Iskender był w porcie. Miał odpłynąć, postanowił jednak zawrócić i walczyć o tron, gdy dowiedział się o śmierci sułtana Ahmeda. Szybko spotkał się z Safiye(która nie posiadała się ze szczęścia) i po raz pierwszy powiedział do niej matko. Safiye ukryła Iskendera, tym razem była jednak bezpieczniejsza. O tym, że żyje wiedzieli wówczas Safiye, Humasah, Bulbul i najbardziej zaufani Safiye. W pewnym momencie sułtanka Halime zauważyła, że ból Safiye już minął(nie wiedziała dlaczego). Uznała, że ta na pewno pomoże Safiye sprawić ból Kosem i poprosiła ją, by zamknęła Kosem na jedną noc. Safiye domyślała się, co chce zrobić - zabić jej(Kosem) książęta. Safiye postanowiła, że jej ,,pomoże. Chciała wykorzystać okazję. Halime miała pozbyć się synów Kosem, później Safiye pozbyłaby się sułtana Mustafy i wtedy jedynym pretendentem do tronu zostałby Iskender. Kosem uwolniłą jednak Humasah, bo chciała posadzić na tronie Iskendera bez przelewu krwi. Wtedy dowiedziała się, że Iskender wcale nie jest za tym, by nie stosować tej metody. Uznał, ze on też był dzieckiem i nikt się nad nim nie litował, a potem sułtan Ahmed próbował go zabić. W końcu sułtan Mustafa został zepchnięty z tronu, a zasiadł na nim książę Osman. Niebawem akcja przeniosła się do roku 1621. Wtedy to pewnego dnia Kosem poszła odwiedzać biednym. Gdy od nich wyszła zobaczyła Iskendera. Miała jednak wrażenie i nie byłą pewna. Poszła z tym do Zulfikara. On zaprzeczył, twierdząc, że sam go zabił. Tak Zulfikar dowiedział się, że Iskender jest w stolicy. Postanowił go odnaleźć. Dowiedział się, że ten chce przejąć tron. Później Kosem zwołała potajemnie obrady Divanu. Safiye się dowiedziała i doniosła sułtanowi Osmanowi. Wtedy Kosem zadała sobie pytanie po co Safiye na nią doniosła. Utrwaliło ją to w przekonaniu, że Iskender żyje. Niebawem, dla swojego syna, Safiye zrobiła intrygę. Napisała do księcia Mehmeda list, w którym oznajmiła, że sułtan Osman chce go zabić. Zrobiła to w imieniu Kosem. Chłopak postanowił uciekać i za to został zabity przez sułtana Osmana. Iskender w końcu postanowił popłynąć zbierać armię, by przejąć tron. Zulfikar uznał, że to już nie niewinny Iskender i należy wykonać wyrok sułtana Ahmeda. W związku z tym udał, że chce go wspierać w drodze do tronu. Mniej więcej wtedy o życiu Iskendera dowiedziała się również sułtanka Halime i zleciła Davudowi Paszy dowiedzenie się prawdy. Sułtank Dilruba porwała Safiye i Halime kazała jej powiedzieć, gdzie jest jej książę. Inaczej sułtanka miałaby umrzeć. Również wtedy Iskender złapał Kosem i zaczął jej grozić. Oświadczył, że gdy tylko zasiądzie na tronie zabije jej synów. Tymczasem od śmierci, na polecenie Kosem, Safiye uratował Zulfikar. Ta powierzyła mu Iskendera. Wtedy tuż przed odpływem podarował księciu skrzynię, do której włożył środek wybuchowy. Gdy na pokładzie statku Iskender otworzył skrzynię miał miejsce wybuch, a Iskender zginął na polecenie Kosem. Safiye dowiedziała się o wszystkim za późno.
Ciekawostki[]
- Nie nosił nigdy imienia Iskender, ale historycznie osoba podająca się za niego używała imienia Aleksander.
- Według historii matką księcia Yahyi była bizantyjska księżniczka z dynastii Komnenów - Elena. Po objęciu tronu przez Mehmeda III Yahya został przemycony do Grecji a później na tereny dzisiejszej Bułgarii. Następnie został ochrzczony w klasztorze prawosławnym, gdzie przebywał przez 8 lat.
.jpg "Images (4).jpg (4 KB)")
