Sułtanka Hümaşah — najstarsza córka sułtana Murada III i sułtanki Safiye, siostra sułtana Mehmeda III, ciotka sułtana Ahmeda I. Postać półfikcyjna, zagrana przez Vildan Atasever.
Biografia[]
Wczesne życie[]
Hümaşah urodziła się u schyłku lat 60 i 70. XVI wieku, najpewniej po śmierci sułtana Sulejmana. Była siostrą sułtana Mehmeda III. Kiedy była bardzo młoda, została żoną Hasana Paszy, który był gubernatorem Egiptu. Było to małżeństwo polityczne.
Powrót do stolicy[]
Hümaşah przyjechała do Konstantynopola na specjalne zaproszenie sułtana Ahmeda w 1605 r. Podczas ich pierwszego spotkania, po przybyciu sułtanki do stolicy, Zulfikar, kierując się do komnaty padyszacha, przypadkowo rani się nożem, który trzymał w ręce. Początkowo oniemiały tego nie zauważa, aż do momentu, gdy sułtanka mówi mu, że krwawi. Podarowuje mu także zdobioną chusteczkę, którą wyciąga z rękawa. Podczas pobytu w stolicy jest świadkiem otrucia szambelana, które było zlecone przez Dervisza Paszę, mające na celu wyeliminowanie świadków, którzy wiedzieli o tym że jest on zabójcą sułtana Mehmeda III. W ostatnim możliwym momencie ratuje go podając mu zawiesinę węglową która niweluje działanie trucizny, do stworzenia której wykorzystała węgiel z kominka i wodę wlewając mu ja bezpośrednio do gardła przez lejek zrobiony z kartki papieru.
Przejęcie władzy w haremie[]
Po śmierci sułtanki Handan, na prośbę sułtana przejęła władzę nad haremem i wszystkie obowiązki Sułtanki Matki. Fakt ten wykorzystała również w celu rozwiedzenia się z Hasanem Paszą. Jednakże zanim dokument rozwodowy dotarł do Egiptu, Bejlerbej przybywa do stolicy, z zamiarem zmuszenia sułtanki do powrotu.
Utracenie władzy i powrót do Egiptu[]
Gdy Bejlerbej przybywa do stolicy i sułtanka powiadamia go o rozwodzie, ten jej grozi, że podaruje sułtanowi Ahmedowi dziennik, w którym zapisywał wszystkie jej przewinienia, przyjęte łapówki i prezenty oraz dobra wysłane do stolicy dla sułtanki Safiye. Hümaşah pewnej nocy próbuje odebrać mu dziennik, przeszukując jego mieszkanie, lecz dowiaduje się potem że pasza przekazał go sułtance Kösem. Po nieudanej próbie odzyskania dziennika, zostaje zmuszona do powrotu do Egiptu i porzucenia władzy w haremie oraz anulowania rozwodu.
Odnalezienie zaginionego brata[]
Jako pierwsza, zaraz po Bülbülu Adze, dowiaduje się, że Iskender jest zaginionym księciem Yahiyą. Zataja ten fakt przed matką, aż do momentu wypuszczenia jej z wieży. Gdy Safiye powraca do Starego Pałacu, sułtanka wyjawia matce prawdę o odnalezieniu brata, który był uważany za martwego.
Kolejny powrót do stolicy i kolejne małżeństwo[]
Po powrocie do Egiptu, Hasan Pasza umiera, co najprawdopodobniej jest zasługą Hümaşah. Po śmierci męża wraca do Konstantynopolu i wychodzi po raz drugi za mąż za Zulfikara Paszę, w którym była zakochana z wzajemnością.
Sprawa Yasemin[]
Po ślubie z Zulfikarem, Hümaşah pomagała matce w sprowadzeniu do haremu sułtana Yasemin Hatun - siostry sułtanki Kosem. Celem jej matki było podtruwanie sułtana przez Yasemin. Hümaşah początkowo o tym nie wiedziała - chciała tylko, by sułtan zajął się Yasemin, co odwróciłoby jego uwagę od Kosem. Hümaşah dowiedziała się o truciźnie dosyć późno, jednak zabroniła Yasemin kontynuować. W tym samym czasie również dosyć często spotykała się ze swoim potajemnym bratem Iskenderem. Zauważył to Zulfikar, w wyniku czego sułtanka powiedziała Zulfikarowi prawdę. Popełniła błąd, albowiem Zulfikar powiedział to później sułtance Kosem.
Przed śmiercią Ahmeda[]
Niedługo przed swoją śmiercią sułtan Ahmed poznał prawdę o Iskenderze - dowiedział się, że jest on księciem i że jest zakochany w Kosem. Hümasah błagała bratanka, by ten oszczędził Iskendera, ale ten mimo wszystko kazał zabić księcia.
Próba posadzenia Iskendera na tronie[]
Safiye obwiniała Hümaşah o śmierć Iskendera. Niebawem obie sułtanki dowiedziały się, że mający być katem Zulfikar nie zabił Iskendera. Hümaşah była mu za to wdzięczna. Wtedy próbowała wraz z matką posadzić brata na tronie. Nie chciała jednak przy okazji przelewu krwi - dlatego właśnie pomogła Kosem ocalić jej dzieci wypuszczając ją z komnaty, w której Kosem została zamknięta przez Safiye. Przyprowadziła Zulfikara, który udawał że chce pomagać Iskenderowi, w rzeczywistości pomagał Kosem i Zulfikar zabił Iskendera. Wtedy Hümsah się z nim rozwiodła.
Końcówka pobytu z Stambule[]
Po śmierci Iskendera Hümaşah uczestniczyła też w pogrzebie matki, Safiye, która popełniła samobójstwo. Gdy umarł Zulfikar wybaczyła mu śmierć Iskendera. Próbowała ochronić sułtana Osmana, a później jego dzieci, co jednak się nie udało. Po śmierci Zulfikara wyjechała go Egiptu.
Historyczność[]
Czasami wśród córek Murada III jest wymieniania niejaka Hümaşah Sultan, ale nie do końca wiadomo, czy jej matką była Safiye. Jest na jej temat bardzo mało informacji; wiadomo jedynie, iż w latach 80. XVI w. wyszła za mąż za Nisara Mustafazade Mehmeda Paszę. Prawdopodobnie była najstarszą córką Murada i Safiye, podobnie jak jej serialowy odpowiednik.
Sułtanka Humasah wraz z mężem Zulfikarem Paszą.
Ciekawostki[]
- Cennet Kalfa podczas jej przyjazdu do stolicy wspomina, że boi się jej nawet jej własna matka Sułtanka Safiye.
- Sułtan Ahmed darzył ją wielkim szacunkiem, co powodowało że ulegał jej wpływom.
- Możliwe, iż była bezpłodna.
- Była wierna sułtanowi aż do jego śmierci, i zawsze starała się przeszkodzić matce gdy ta chciała pozbawić go życia.
- Nie miała dzieci, przez co prawdopodobnie za wszelką cenę starała się chronić dzieci bratanka, Sułtana Ahmeda
- Mimo, iż nie lubiła Sułtanki Kosem, pomogła uratować jej dzieci.
- Po śmierci przyrodnich braci sułtanki Fatma, Mihrimah, Fahriye i ona całkowicie znienawidziły Sułtana Mehmeda przez rozkaz uduszenia ich, przez to prawdopodobnie wyjechały z Stambułu.
- Interesowała się muzyką, sztuką, poezją i śpiewem.
